هی فلانی...

رفتن حق ادماست...

اما اگر پیشم بودی تابستانم قشتگتر بود...

 تو اگر میدانستی که چه زخمی دارد و که چه دردی دارد خنجر از دست عزیزان خوردن

،از من خسته نمی پرسیدی که تو ای دوست ... چرا تنهایی؟!؟

 رؤياهايم نيز با من غريبه شده اند ...

هروقت سراغشان را ميكيرم خيالى

بودنشان را به رخم ميكشند‏!‏

 قاصدک حرف دلم را تو فقط می دانی،

نامه عاشقیم را تو فقط می خوانی،

قاصدک هیج کس با من نیست،همه رفتند تو چرا می مانی؟

 زمان هیچ وقت دردی را دوا نمیکند

این خود ما هستیم که

به درد عادت میکنیم...

 سخــت است ببـــآزی

تمــآمـِ احـسآسِ پآکــَت را

و هنــــوز نفهمـیده بآشی

اصلــــا دوستـــَت دآشــت؟؟؟!!!

 تمام برگ های دفترم تمام شد

قلمم به پایان رسید

دستم سست شد

چه سرمشقی دادی به من ...؟

هنوز هم می نویسم :

" دل دادن خطاست "

 برو...

لیاقت می خواهد واژه " ما " شدن

لیاقت می خواهد "شریک " شدن

تو خوش باش به همین "با هم " بودن های امروزت

من خوشم به خلوت تنهایی ام

... تو بخند به امروز...

من میخندم به فرداهایت..

تو برو...

 ایـن خــوب بــودنــهآمـَصـلـَحــَتـیـسـت ..!!!

گــآهـی بــهـتـَر اسـت از حــآلــَم بـی خــَبــَر بــآشــی ...

 سخت ترین کار دنیا 

غـــــــریبه فرض کردن

یک آشـــــناست!!!