یــــادت هست آن روز را؟؟؟
روزے راکـــــه صداے خـــــــنده ات آسمان را هم مـــے لرزاند؟!!
یادت هـــست پرســــــیدے توچرا غمگـــینے؟پس چـــــــرا نمـــــے خندے؟
تـــــــو از زنـــدگے چه مـــے دانــــــے؟؟
تـــــوازآه هـــــاے مکـــرر مـــادرم چـــــه مے دانـــے؟
تـــواز چــــشمان پُراز غـــــم و گلوے بغض کــــــرده ے پدرم,
از دســـتان پینه بســـته اش چه مــــــے دانـــے؟؟؟
تو ازنـــــــگاه پُرازحـــــسرت خواهرکوچـــــکم,
وقــــتے عروســــــک دخــــترهمسایه را مـــے بیند چه مے دانے؟
تو ازتـــــمناے دستــــان برادرم,تــــوازجــــیب هاے خالــــــےاز پول امـا
پُرازسیـــــگاربرادرم
چه مــــــے دانے؟؟؟
تواصــــــلاچیزے مے دانـے؟؟؟
طـــــعم درد را چــشیده اے؟؟؟
مــــــطمعنم نه!!!
وقـــــتے درد بالــــــش شب شـــودوحـــسرت
غــــــذاے هر روزت...
آن وقت اســـــت که قفل غـــــــم را روے لبانت حـــس مے کنـــــے
هیچ کلیدے هم نیست!!!
وقـــــتے مجــــــبور شوے فریادهــــــایت را روے یک بالش خالے کنـــے...
وقــــتے آرزوهایت را همانند قــــــرصهاے مادرت قورت دهــے...
مے فهمــــے دلیل نخندیدن هــــــایم را...
مے فهمے مــــــعنے زندگـــــے را!!!
سروده::راضیه رضایے مهر
سه شنبه 6/4/91
آمار
وب سایت:
